DEELNEMERS

Hoi ik ben Jens,

4,5 jaar geleden werd ik ’s ochtends wakker en zag ik meerdere gemiste oproepen van mijn stiefmoeder op mijn telefoon. Enigszins verbaasd en nietsvermoedend belde ik terug. Er werd opgenomen en aan de andere kant van de lijn hoorde ik emotie.

’Je vader ligt in het ziekenhuis.’

Op dat moment is het enige dat ik kon doen door de grond zakken. De ernst van de situatie was niet duidelijk, maar we wisten op dat moment wel dat er iets met zijn hart was.
Achteraf viel dit mee en was het ‘slechts’ een licht hartinfarct, ik ben mijn vader gelukkig niet kwijt.

Ik was 16, hij was 41.

Een vriend van mij heeft helaas de andere kant meegemaakt. Hij kwam in de avond thuis van werk en trof zijn vader levenloos aan op de grond van de woonkamer. Een hartprobleem.

Ik loop voor hem, voor mijn vader, maar vooral voor alle mensen die gezonde familie en vrienden hebben. Hart- en vaatziekten zijn nog steeds een enorme doodsoorzaak in ons land en ik gun niemand het gevoel van angst dat je iemand gaat verliezen.